Kleine update?

Hallo allemaal,

Daar ben ik dan eigenlijk. Vanmorgen stapte ik na 5 dagen treinen op het perron van Ulaan Baatar. Het was een fantastische week. Probeer het een beetje samen te vatten.

Zondag voor vertrek had ik een communie van mijn achterneefje. Met backpack en al op naar het feest. Als je trouwens in de buurt van Bocholtz bent, ga dan zeker even bij de Scholtissenhoeve langs. Ligt in een prachtige omgeving met gastvrije Limburgse bediening en bourgondische porties. Die middag met de trein naar Amsterdam zodat ik de volgende dag op tijd voor mijn vlucht naar Moskou had.

In Moskou stond een tranfer op me e wachten die me naar het hotel bracht. Ja dit maal op de luxe tour om alles uit te sluiten. Afgelopen dinsdag vertrok om 21.30 uur de trein. Dus ben overdag naar het Rode Plein, Basilius Kathedraal en kremlin geweest. Toen ik eindelijk uit de metro stapte (hotel ligt aan de rand van de stad) was het aan het regenen. Heb ik weer. Gelukkig klaarde het na anderhalf uur op. Moskou is niet mijn stad, maar moest daar overnachten om een visa voor Rusland te krijgen. In de avond stapte ik dan eindelijk op de Trans Mongolie Express. Al snel kwam mijn roommate Bethany van Nieuw Zeeland. We verwachten nog twee personen in onze coupe, maar opeens reed de trein weg. Ik heb het geluk gehad dat ik de gehele reis met zijn tweeen in een coupe heb gezeten. Dat was echt super. Voor 4 personen was het echt te klein. In onze wagon zaten 10 personen waar normaal gesproken 36 personen worden geplaatst. Dat was echt relaxed.

Ik zat in een Chinese trein en die wordt als de beste beschouwd. Maar eigenlijk is die erg vies. De Chinezen maken niet schoon en de trip naar het toilet was altijd een pretje. Gelukkig had ik allerlei doekjes bij me. Na een aantal dagen geen douche ben je echt niet fris meer. Dus vanmorgen heb ik er heel erg lang onder gestaan. Het restaurant was Russisch. Daar heb ik nooit gegeten, want we hadden 2 grote groepen Scandinaviers aan boord en die vulde het gehele restaurant. Ze hadden hem afgeboekt. Daarna was er bijna geen eten meer, dus ging ik op de perrons bij de babouschkas mijn eten bij elkaar scharrelen. Ze bieden home made maaltijden aan die zelfs nog warm zijn of vers gemaakte producten. Zoals een oliebol met lente-ui en ei erin. Vreemde combi maar wel lekker.

Soms zat er een spoor tussen mijn trein en de winkeltjes. Dus je moet alles goed in de gaten houden zodat je niet de trein mist. In de trein hangt een tijdschema op wanneer de trein weer vertrekt. Gelukkig letten de Chinezen ook goed op je en roepen je vaak al 5 minuten voor tijd naar binnen. Je wilt eigenlijk zo lang mogelijk buiten blijven. Een keer was ik aan de andere zijde van het spoor en van de andere kant kwam de trein aan. Ik moest snel iets kopen en voor de trein oversteken. Maar het vrouwtje was erg langzaam. Toen ik eindelijk het bedrag op de rekenmachine zag, heb ik snel geld neergelegd en haar een flinke fooi gegeven. De trein gehaald en dat is het allerbelangrijkste. Anders was het einde reis en dag bagage.

Ik merk alweer dat het niet kort is. Maar ik heb zo veel meegemaakt. Het is vreemd om 7 tijdszones te passeren. De tijden in de trein blijven op Moskou tijd. Bij het passeren van de grens ga je opeens 5 uur vooruit. Twee dagen van te voren zijn we op de lokale tijd gaan leven. Op dag 3 was het erg vroeg donker. We waren met z'n zessen aan het kaarten. Toen we naar bed gingen, werd het al licht. Dan slaap je bijna niet. Erg vreemd.

De grenscontrole duurde eeuwen, ongeveer 6 uur. Voor het eerst mochten we een dik uur naar buiten. Het is raar als je van de trein wegloopt. De locomotief was losgekoppeld, dus kon nergens naar toe. Het paspoort was al meegenomen en verdween in een grote aktetas Opeens moesten we weer naar binnen en dan wordt alles gecontroleerd. Een hond komt even een kijkje nemen en na een tijdje kreeg je je paspoort terug. Zelfde procedure in Mongolie gelukkig iets korter.

Na een korte nacht ben ik nu in UB. Even de stad in geweest en aan sightseeing gedaan. Bethany, mijn roomate, had geen plannen in Mongolie. Ze vond die van mij fantastisch en heeft mijn excursies geboekt. Dus we reizen nog een weekje samen. Morgen gaan we naar het Erdene Zuu klooster. Zo'n zin in. OP het eind van de week relaxen in het N.P. Terelj. Vanmorgen kwam ik opeens de directeur van Tiara Tours tegen. Ik wist niet dat hij hier was. We hebben even bijgekletst. Erg leuk dat ik hem hier nu tegen kom.

Nou het is me weer een verhaal. Ik ga een hapje eten. En wachten tot morgen om het binnenland te verkennen. Ja nu zijn de dagen aangebroken dat ik niet weet wat op mijn bord ligt. Go with the flow en dan komt alles goed.

Groeten aan iedereen. Ik heb een fantastische tijd hier.

Dikke kus,
Daan